Ed Leenders Passion

        «Ὡστόσο, ἡ ἀτυχία τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἐν τούτοις προφανής, ὅτι τὸ δόγμα τῆς πίστης τοῦ Λουθήρου ἔχει ἀφαιρέσει τὴ διαλεκτικὴ στιγμή, ἔτσι ὥστε νὰ γίνει ἀποδιοπομπαῖος τράγος για τὸν καθαρὸ παγανισμὸ καὶ τὸν ἐπικουρισμό. Ξεχνᾶμε ξεκάθαρα, ὅτι ὁ Λούθηρος ἀλλοίωσε τὴν πίστη, καθιστώντας την ὡς ἀντίθεση πρὸς τὸν φανταστικὰ ὑπερβολικὸ ἀσκητισμό.» Ἡ Στιγμὴ τοῦ Πάθους.

       «Γιὰ τὸ ὑπάρχον πρόσωπο, τὸ πάθος εἶναι ὕπαρξη στὰ ὑψηλότερα, κορυφαῖα ἐπίπεδα.» (S.K. "Μὴ ἐπιστημονικὸ ὑστερόγραφο" στὰ "Φιλοσοφικὰ Ψήγματα". )

       «Μόνο πρὸς στιγμὴν τὸ συγκεκριμένο ἄτομο, μπορεῖ νὰ εἶναι σὲ μιὰ ἑνότητα ἄπειρο καὶ πεπερασμένο ποὺ ξεπερνᾶ τὸ ὑπάρχον. Αὐτὴ ἡ στιγμὴ εἶναι ἡ στιγμὴ τοῦ πάθους.»  

       Τὸ πάθος σίγουρα δὲν εἶναι χαλαρὸ καὶ ψύχραιμο, ἀλλὰ ἐξ ὁρισμοῦ: εἶναι δυνατὸ καὶ ἐλάχιστα ἐλεγχόμενο συναίσθημα! Τὸ νὰ ὑπάρχεις εἶναι εἴτε μόνιμο ἤ συνεχίζεις στὴ ζωή ποὺ εἶναι· ἡ ὕπαρξη εἶναι ...ἂν ὄχι χαλαρὴ καὶ ψύχραιμη - σίγουρα μονότονη, καὶ ἔτσι τότε ἂς εἴμαστε παθιασμένοι!!

        «Ὑπάρχον ἄτομο» εἶναι ἁπλὰ μιὰ ρητορικὴ φράση, σὰν νὰ λὲς «στὴν πραγματικότητα» καὶ νὰ μὴν τὸ παίρνομε πολὺ κυριολεκτικά.

       «Τὸ ὑπάρχον σημαίνει νὰ εἶσαι προφανῶς στὸν κόσμο, καὶ τὸ πάθος εἶναι ἐπιδίωξη ἑνὸς στόχου.»

Πάθος 

        «Πάθος», μπορεῖ νὰ ὑπάρξει μόνον μὲ τὴν ἔννοια τῆς σφοδρῆς ἐπιθυμίας; Ὑπάρχει γενεσιουργὸς αἰτία τοῦ «Πάθους»; Π.χ. τὸ «ρίσκο», τὸ διακύβευμα, ὁ κίνδυνος κλπ. δημιουργοῦν πάθη ἢ ἀποτελοῦν αὐτὰ "ἐνισχυτικά", ἐπιταχυντικά, ἐπαυξητικά στοιχεῖα μιᾶς "ἔντονης" δράσης; Μὲ ἄλλα λόγια, πρέπει νὰ ὑπάρχει «ρίσκο», γιὰ νὰ ὑπάρχει «πάθος»; Ἑπομένως, ἡ «σφοδρὴ ἐπιθυμία», ἀπὸ μόνη της, δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ καὶ ὡς «πάθος»;

       Πῶς μπορεῖ νὰ προέρχεσαι ἀπὸ τὸ μηδέν, νὰ καλεῖσαι νὰ διαδραματήσεις ἕνα ρόλο, τὸ σενάριο τοῦ ὁποίου δὲν σοῦ ἔχει δοθεῖ καί, ἐνῶ τὸ μέλλον σου εἶναι πάλι τὸ μηδέν, νὰ μπορεῖς νὰ λειτουργήσεις μὲ «πάθος»;

=========================================

-Δεν υπάρχει τέλος. Δεν υπάρχει αρχή. Υπάρχει μόνο ένα ατέλειωτο πάθος για ζωή.
Φρεντερίκο Φελίνι, 1920-1993, Ιταλός σκηνοθέτης
-Η ζωή είναι ένα περιττό πάθος.
Jean-Paul Sartre, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος
-Η καταπιεσμένη παρόρμηση ξεχειλίζει, γίνεται συναίσθημα, το συναίσθημα πάθος, το πάθος τρέλα.
 Aldοus Huxley, 1894-1963, Άγγλος συγγραφέας

==================================

Τί λέει ὁ Κίερκεγκωρ ἐπ' αὐτοῦ;

       "Alle Existenzprobleme sind leidenschaftlich, denn Existenz, wenn man sich ihr bewusst wird, gibt Leidenschaft. Über die Existenz so nachzudenken, dass man die Leidenschaft auslässt, heißt, überhaupt nicht über sie nachzudenken und die Pointe zu vergessen, dass man ja selbst ein Existierender ist."
(Johannes Climacus, Abschließende unwissenschaftliche Nachschrift, 1846.)

Kritik in einer Fußnote der Frühschrift Furcht und Zittern:

       „Leidenschaft ist der fortwährende Sprung in das Dasein, der die Bewegung erklärt, während die Mediation eine Chimäre ist, die bei Hegel alles erklären soll und die zugleich das Einzige ist, was er niemals versucht hat zu erklären.“7 Johannes de silentio, der pseudonyme Autor dieser Schrift, hat genau dies Interesse, die Leidenschaft einer religiösen Existenz–Abraham und Isaak auf dem Berg Moria – bis zur Erschütterung vorzudemonstrieren und reflektierend zu sezieren 9; mit dem Resultat: Abrahams Glaube, Gott zu gehorchen und doch von dem selben Gott den Sohn wieder geschenkt zu bekommen, ist nicht zu begreifen, folglich nur zu konstatieren als paradoxer Vorgang, das Absurde."  (7 FB in SKS 4, 137 / FZ in GW1 3, 42.)

........................................................................

Ἡ Julia Watkin τὰ ἔχει συλλέξει στὸ λεξικό της:

Passion. The Danish word for “passion” (Lidenskab) is etymologically linked to the word for “suffer” (lide), and passion haw two faces: that of longing for something and that of suffering because of it. To Kierkegaard, passion can be negative and positive. Passion is negative in connection with self-interested desires and unbridled emotion; it is positive where it is connected with the ethical-religious in some way, as when Kierkegaard refers to faith as a passion in Concluding Unscientific Postscript. Kierkegaard also usew pathos (Danish Patos from the Greek pathos=suffering, passion) in his writings. Pathos or the pathetic has to do with being moved inwardly, with passionate seriousness. Also in Concluding Unscienntific Postscript, Kierkegaard describes aesthetic pathos in which the individual loses him- or herself in some idea outside the self yet not in the sense of personal commitment of the self. Such personal commitment involves existential pathos in which the individual lives for some idea and changes his or her life through it; it is thus an ethical pathos when the individual’s entire live is transformed by the criteria of ethics. The pathos is religious when the individual’s personal commitment is totally God oriented in the ethical-religious life. The two faces of passion (longing and suffering) can thus manifest themselves in the different ways of life portrayed in Kierkegaard’s authorship and can be assessed as good or bad according to whether the passion is self-seeking or directed to God and neighbor. (Historical Dictionary of Kierkegaard’s Philosophy. Julia Watkin. Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements, No 33, The Scarecrow Press, Inc. 2001.)

========================================

========================================================

       «Das ist denn des Denkens höchstes Paradox: etwas entdecken wollen, das es selbst nicht denken kann. Diese Leidenschaft des Denkens ist im Grunde überall im Denken vorhanden, auch in dem des Einzelnen, insofern er denkend ja nicht bloß er ist. Aber auf Grund der Gewohnheit entdeckt man dies nicht. So ist auch der auch der menschliche Gang, wie die Naturforscher erläutern, ein fortgesetztes Fallen; aber ein adretter und bedächtiger Mann, der des Morgens ins Kontor geht und mittags nach Hause, er meint vermutlich, daß das eine Übertreibung sei, denn sein Vorwärtsschreiten ist ha die Vermittlung; wie sollte es ihm einfallen, daß er beständig falle, er der ja schnurstracks der Nase nach geht.» (Übersetzung: Emanuel Hirsch, Suhrkamp Taschenbuch Wissenschaft 147, 1975)

       «[Τοῦτο συμβαίνει] ἐπειδὴ αὐτὸ εἶναι τὸ ὑπέρτατο παράδοξο τῆς σκέψης: τὸ νὰ θέλει νὰ ἀνακαλύψει κάτι, τὸ ὁποῖο, τὸ ἴδιο, δὲν μπορεῖ νὰ σκεφτεῖ. Αὐτὸ τὸ πάθος τῆς σκέψης, ὑπάρχει οὐσιαστικὰ παντοῦ στὴ σκέψη, ἀκόμα καὶ σ’ αὐτὴν τοῦ μεμονωμένου ἀνθρώπου, ἐφ' ὅσον αὐτὸς βέβαια εἶναι σκεπτόμενος [καὶ] ὄχι ἁπλῶς ὁ ἑαυτός του. Λόγῳ τῆς συνήθειας ὅμως δὲν τὸ ἀνακαλύπτει κανεὶς αὐτό. Τὸ ἴδιο ἐπίσης συμβαίνει καὶ μὲ τὸ ἀνθρώπινο βάδισμα, πού, ὅπως ἐξηγοῦν οἱ ἐπιστήμονες, εἶναι ἡ συνεχὴς ἀναστολὴ μιᾶς πτώσης. Ὅμως, ὁ φρόνιμος καὶ κόσμιος ἄνθρωπος, ποὺ πάει τὸ πρωῒ στὸ γραφεῖο του καὶ ἐπιστρέφει τὸ μεσημέρι στὸ σπίτι, θὰ πεῖ, πιθανόν, ὅτι πρόκειται γιὰ ὑπερβολή, δεδομένου ὅτι ὁ βηματισμός του εἶναι ἔμμεσα ἐλεγχόμενος, ὥστε νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἀντιληφθεῖ, πῶς μπορεῖ νὰ βρίσκεται σὲ συνεχὴ πτώση, αὐτὸς ποὺ βαδίζει πάντοτε εὐθεία (στὴν κατεύθυνση τῆς μύτης του)» (Γ. Ρούκαλης)

       «Dette er da Tænkningens høieste Paradox, at ville opdage Noget, den ikke selv kan tænke. Denne Tænkningens Lidenskab er i Grunden overalt tilstede i Tænkningen, ogsaa i den Enkeltes, forsaavidt han jo tænkende er ikke blot sig selv. Men paa Grund af Vanen opdager man det ikke. Saaledes er ogsaa den menneskelige Gang, som Naturforskerne opslyse, en fortsat Falden; men en pæn og adstadig Mand, der om Morgenen gaaer i Kontoiret og hjem om Middagen, han mener formodentligen at det er en Overdrivelse, thi hans Fremadstriden er jo Mediationen; hvorledes skulde det falde ham ind, at han bestandigen faldt, han som jo gaaer lige efter Næsen.» (S. Kierkegaard’s SV IV s. 230)

========================================================

Πάθος :

1. πολύ ισχυρό συναίσθημα που υπερισχύει της λογικής

 ερωτικό πάθος

2. μεγάλη αγάπη και ενθουσιασμός για κάτι, ολοκληρωτική αφοσίωση, μεγάλη ενεργητικότητα και αποφασιστικότητα για την επίτευξη κάποιου στόχου

 πάθος για τη ζωγραφική

 ρίχτηκε στον αγώνα με πάθος

3. το αντικείμενο του πάθους

 η μουσική είναι το πάθος της

4. πάθημα, κάτι οδυνηρό που σε κάνει να υποφέρεις σωματικά ή ψυχικά

 τα Πάθη του Χριστού

 των παθών μου τον τάραχο

 (γραμματική) μεταβολή ενός φθόγγου

            η ανομοίωση των δασέων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά πάθη των συμφώνων στην αρχαία ελληνική

Το ταλέντο δεν υπάρχει. Ταλέντο είναι να έχεις τη λαχτάρα να κάνεις κάτι.

==============================